Jacek Dukaj

Urodzony w 1974 roku. Studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zadebiutował jako szesnastolatek opowiadaniem Złota Galera opublikowanym w lutym 1990 r. w miesięczniku Fantastyka. Kolejne opowiadania ukazywały się drukiem w magazynie literackim Fenix oraz w Nowej Fantastyce, a w 1997 ukazał się debiut książkowy Dukaja, powieść Xavras Wyżryn. Autor Czarnych oceanów, Extensy, Córki łupieżcy, Innych pieśni, Perfekcyjnej niedoskonałości, Lodu oraz licznych opowiadań zgromadzonych m.in. w tomie W kraju niewiernych. Pomysłodawca antologii pt. PL+50. Historie przyszłości. Film animowany Tomasza Bagińskiego Katedra na podstawie opowiadania Dukaja został w 2003 roku nominowany do Oscara. Wielokrotny laureat nagród im. Janusza A. Zajdla (również za Lód), wielokrotnie nominowany do Paszportu Polityki, otrzymał również nominację do nagrody literackiej Nike, Nagrody Mediów Publicznych Cogito i Angelusa; laureat nagrody Kościelskich, laureat Europejskiej Nagrody Literackiej 2009. Teksty publicystyczne i recenzje Dukaja publikowane były w m. in. Nowej Fantastyce, Feniksie, Science Fiction, Czasie Fantastyki, Dekadzie Literackiej. Publikował również w Gazecie Wyborczej oraz w Tygodniku Powszechnym. Jego felietony ukazują się również na portalu Wirtualna Polska.