Stanisław Kasprzysiak

Architekt, tłumacz, prozaik, scenarzysta filmowy. W latach 1970–2010 przeprowadzał badania archeologiczne architektury rzymskiej na terenie Włoch. Na swoim koncie ma wiele tłumaczeń z literatury włoskiej, m. in. Cesare Pavese, Dialogi z Leukoteą (1975), Gabriele d’Annunzio, Triumf śmierci (1976), Giorgio Colli, Narodziny filozofii (1991), Nicola Chiaromonte, Granice duszy (1994), Co pozostaje (2001), Guido Ceronetti, Drzewa bez Bogów (1994), Roberto Calasso, Zaślubiny Kadmosa z Harmonią (1995), Alberto Savinio, Wyjście z labiryntu (2001), Giuseppe Tomasi di Lampedusa, Szekspir (2001), O Stendhalu (2002), Gepard (2009). W latach 1987-2003 opublikował kilkanaście szkiców eseistycznych, m.in.: Nie może być inaczej (1987), Rozmowa z Cieniem (1994), Pobór pod Termopile (1995), Można wdać się w rozmowę (1999), Pozostaje Grecja (2000), Żeby nie wszystko było przeciw nam (2002), Pod popiołami serca (2003) oraz wiele wierszy z cyklu Z zimowego letargu. Za swoja działalność translatorską otrzymał nagrodę Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich (za przekład esejów Guida Ceronettiego ), ZAiKS-u za twórczość przekładową (2000) oraz Rządu Republiki Włoskiej Premio Nazionale Traduzioni 2002 i order Stella della Solidarietá Italiana (2004) za zasługi dla włoskiej kultury.