Pascal Quignard

Francuski muzyk, eseista, powieściopisarz, tłumacz (z języka łacińskiego i chińskiego), autor powieści Wszystkie poranki świata, na podstawie której w roku 1991 Alain Corneau nakręcił słynny film pod tym samym tytułem, prezentowany w ponad 30 krajach. Laureat Nagrody Goncourtów z 2002 roku za książkę Les Ombres Errantes (Błędne cienie). Pochodzi z rodziny inteligenckiej, jego rodzice byli profesorami filologii klasycznej, ma troje rodzeństwa. Dzieciństwo spędził w Hawrze. Ukończył filozofię na Uniwersytecie w Nanterre. W 1969 rozpoczął pracę jako lektor w wydawnictwie Gallimard, gdzie stopniowo awansował - w 1976 wszedł w skład komitetu wydawniczego, w 1989 został członkiem dyrekcji wydawnictwa, a rok później objął stanowisko dyrektora generalnego. Obok pracy w wydawnictwie Quignard wykładał na Uniwersytecie w Vincennes i w École pratique des hautes études, oraz zajmował się tłumaczeniami z greki, łaciny i chińskiego. W latach 1990 - 1993 był prezesem Concert des Nations. Gra na wiolonczeli, jest jednym z założycieli Festiwalu Oper Barokowych w Wersalu. W Gallimardzie przestał pracować w 1994. Od tamtej pory zajmuje się wyłącznie pisaniem. Najważniejsze dzieła Pascala Quignarda, to Albucius, P.O.L., 1990, (wyd.pol. Albucjusz, Czytelnik, 2002); Tous les matins du monde, Gallimard, 1991, (wyd.pol. Wszystkie poranki świata, Prószyński i S-ka, 1997); Le sexe et L'Effroi, Gallimard, 1994, (wyd.pol. Seks i trwoga, Czytelnik, 2002); Terrasse à Rome, Gallimard, 2000, (wyd.pol. Taras w Rzymie, Czytelnik, 2001); Les ombres errantes (Dernier Royaume, Tome I), Grasset, 2002, (wyd.pol. Błędne cienie, Czytelnik, 2004); Sur le jadis (Dernier Royaume, Tome II), Grasset, 2002; Abîmes (Dernier Royaume, Tome III), Grasset, 2002; Les paradisiaques (Dernier Royaume, Tome IV), Grasset, 2005; Sordidissimes (Dernier Royaume, Tome V), Grasset, 2005; Pod koniec 2008 r. nakładem wydawnictwa słowo/obraz terytoria 2008, ukazała się najnowsza książka pisarza Noc seksualna w znakomitym tłumaczeniu Krzysztofa Rutkowskiego. Pomimo niekwestionowanej sławy międzynarodowej, Quignard nazywany jest równocześnie „najbardziej obrazoburczym ze wszystkich współczesnych pisarzy francuskich”.