Marian Pankowski
Poeta, prozaik, dramaturg, literaturoznawca i tłumacz. W 1938 rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, które przerwał wybuch wojny. Brał udział w działaniach kampanii wrześniowej, później należał do Związku Walki Zbrojnej. Aresztowany w 1942 przez gestapo, był więźniem obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu, Gross-Rosen i Bergen-Belsen. Po wojnie osiadł w Belgii, gdzie ukończył studia slawistyczne, otrzymał obywatelstwo belgijskie i pracował jako wykładowca współczesnej literatury polskiej oraz lektor języka polskiego na uniwersytecie Universite Libre w Brukseli. Debiutował w lwowskich Sygnałach (1938). Wydał następujące książki: Smagła swoboda (1955), Matuga idzie (1959), Kozak i inne opowieści (1965), Rudolf (1980, 1984, 2005, 2007), Pątników z Macierzyzny (1987, 2007), Putto (1994), Z Auszwicu do Belsen (2000), W stronę miłości (2001), Bal wdów i wdowców (2006). Jego książki były tłumaczone na ponad 30 języków. Jest jednym z najlepszych, a zarazem najmniej znanych w Polsce pisarzy mieszkających i tworzących poza granicami kraju. Sytuacja zaczęła się zmieniać dopiero w ostatnich latach. Przyczyniły się do tego liczne publikacje utworów Pankowskiego, m.in. w Twórczości, nominacje do krajowych nagród literackich, a także rozległe badania nad twórczością pisarzy emigracyjnych, dynamicznie rozwijające się od lat 90. Tworzy prozę odważną, demistyfikacyjną, świadomie „turpistyczną” i „słowiańską” zarazem. Krytycy dostrzegają bliskość jego pisarstwa z twórczością Gombrowicza, Białoszewskiego i Schulza. Charakterystycznym rysem jego twórczości są krytyczne gesty wobec powszechnie uznanej spuścizny narodowej, eksploatacja tematów tabu oraz nastawienie na wypracowywanie niezależnej postawy artystycznej. Spotkanie z Marianem Pankowski – Nie jestem emigrantem – w Klubie Pod Jaszczurami (6 listopada – sobota – godz. 17.00) poprowadzi Przemysław Czapliński.