Joanna Szczęsna

(ur. 1949) – dziennikarka, reporterka i pisarka, działaczka opozycji demokratycznej w okresie PRL. Z wykształcenia polonistka i dziennikarka. Studiowała na Uniwersytecie Łódzkim. Od 1968 roku związana z opozycją demokratyczną. W trakcie wydarzeń marcowych w tymże roku uczestniczyła w strajku okupacyjnym na UŁ. Później działała w niejawnej organizacji Ruch, redagowała podziemny biuletyn „Informator”. Związana z Komitetem Obrony Robotników. Uczestniczyła w zakładaniu „Gazety Wyborczej”. Wspólnie z Anną Bikont jest autorką książek: Pamiątkowe rupiecie, przyjaciele i sny Wisławy Szymborskiej (1997), Limeryki, czyli o plugawości i promienistych szczytach nonsensu (1998), Epitafia, czyli uroki roztaczane przez niektóre zwłoki (1998), a także publikacji Lawina i kamienie. Pisarze wobec komunizmu (2006). Za tę ostatnią obie autorki uhonorowano w 2007 roku Nagrodą Wielką Fundacji Kultury. W 1999 otrzymała odznakę Zasłużony Działacz Kultury. W 2006 prezydent Lech Kaczyński odznaczył ją Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.