Dubravka Ugrešić
Profesor literatury rosyjskiej, krytyk kultury, pisarka, eseistka, publicystka, tłumaczka.Urodziła się w 1949 roku w Zagrzebiu. Profesor literatury rosyjskiej, krytyk kultury, pisarka, eseistka, publicystka, tłumaczka (tłumaczyła m.in. Borysa Pasternaka i Daniila Charmsa), autorka scenariuszy filmowych. Jak sama pisze - pół żartem, pół serio wspominając narodowe stereotypy i mierząc się z lokalnymi, etnicznymi uprzedzeniami - dorastała w otoczeniu zaludnionym przez interesujące stworzenia: Bułgarzy byli "czarni", Cyganie kradli małe dzieci, Włosi jedli żywe koty, a Czarnogórzanie nie byli ludźmi, lecz żółwiami. Kiedy w 1993 z powodów politycznych opuściła Chorwację, decydując się na życie i pracę w Holandii i Stanach Zjednoczonych (gdzie m.in. uczy kreatywnego pisania), zagadnienie multikulturowości i wzajemnych narodowych uprzedzeń bardzo często stawało się tematem jej publicystycznych i eseistycznych zatrudnień. Jako pisarka debiutowała powieścią Poza za prozu (Poza dla prozy, 1978). Polskim czytelnikom znane są książki Forsowanie powieści rzeki (polskie wyd. w 1992 roku, PIW; Wydawnictwo Czarne, 2005), Kultura kłamstwa (Wyd. Dolnośląskie, 1998; Wydawnictwo Czarne, 2006), Amerykański fikcjonarz (Wydawnictwo Czarne, 2001), Stefcia Ćwiek w szponach życia (Wydawnictwo Czarne, 2002), Muzeum bezwarunkowej kapitulacji (Świat Literacki, 2002), Czytanie zabronione (Świat Literacki, 2001). Jej nazwisko znalazło się wśród autorów i autorek esejów zawartych w wydanym w 2002 roku tomie: Nostalgia. Eseje o tęsknocie za komunizmem. Dubravka Ugresic jest również autorką trzech książek dla dzieci: Mali plamen (Mały płomień, 1971), Filip i srecia (Filip i serce, 1976), Kućni duhovi (Domowe duchy, 1988), a także studium o współczesnej literaturze rosyjskiej (Nowa ruska proza, 1980) oraz antologii alternatywnej prozy rosyjskiej Pljuska u ruci (Nawałnica w ręce, 1988). Jako publicystka współpracuje m.in z Die Zeit, NRC Handelsblad, Lettre International. Jest laureatką wielu nagród, wśród nich prestiżowej nagrody Henryka Manna (The Heinrich Mann Prize). Była także nominowana do nagrody The Man Booker International Prize 2005. O swoich esejach porozmawiała z Kazimierą Szczuką w Pałacu pod Baranami (wtorek, 23 października 2012 roku).Zdjęcie: Vinzent Mentzel