Dariusz Nowacki

(ur. 1965) – krytyk literacki, badacz literatury, pracownik Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, redaktor kwartalnika kulturalnego „Opcje”. Zajmuje się głównie współczesną prozą polską. Opublikował zbiór szkiców krytycznych Zawód: czytelnik (1999), za który otrzymał Nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek, rozprawę Ja nieuniknione. O podmiocie pisarstwa Jerzego Andrzejewskiego (2000) oraz książkę krytycznoliteracką Wielkie Wczoraj (2004). Jest współautorem (wraz z Ivaną Vidović Bolt) zbioru Orkiestru iza leđa. Antologija poljske kratke prie (Zagrzeb 2001) oraz antologii Była sobie krytyka. Wybór tekstów z lat dziewięćdziesiątych i pierwszych (z Krzysztofem Uniłowskim; 2003). Ponadto opublikował monografię Kto im dał skrzydła. Uwagi o prozie, dramacie i krytyce (2001-2010) (2011); ostatnio ogłosił Ukosem. Szkice o prozie (2013).

fot. Maja Nowacka