Boris Akunin

Rocznik 1956, syn oficera artylerii i nauczycielki języka rosyjskiego. Gruziński pisarz, eseista, tłumacz z języka japońskiego (zawód ten szybko porzucił, jak mówi, „zrażony perspektywą 30 lat robienia tego samego”). Jego pseudonim literacki to nie tylko aluzja do Michała Bakunina – „akunin” po japońsku oznacza „łotra”, co zresztą w jakiś sposób charakteryzuje książki Akunina, przyrodzoną im grę z konwencjami, gatunkami, fabułami i historią. Autor kilku dużych cykli powieściowych (m. in. niedokończone cykle Przygody Erasta Fandorina, gdzie „chemicznie” wykreował postać głównego bohatera, mieszając składniki Pieczorina, Holmesa i Jamesa Bonda, czy Gatunki – pastisze wszystkich gatunków, jakie wymyśliła literatura). W 15 lat napisał około 50 powieści. Jak sam mówi – po prostu spaceruje bulwarami Moskwy i pomysły same wpadają do głowy, on musi tylko co chwilę przystawać i notować. O sobie mówi, że jest wyłącznie literackim projektem, bawi go nie tylko pisanie, ale również zabawa własnym wizerunkiem. Obok Pielewina, Sorokina i Szyszkina jeden z najwybitniejszych prozaików rosyjskich. Sprzedał około 30 milionów egzemplarzy w Rosji i poza jej granicami.