11 października 2010 Już za tydzień Amos Oz przyjedzie do Krakowa

Zapraszamy na otwarte spotkanie pisarza z czytelnikami we środę 20 października o godz. 16.00 w krakowskiej PWST. 

Już za nieco ponad tydzień, we środę 20 października, w Krakowie gościć będziemy Amosa Oza – jednego z najwybitniejszych współczesnych pisarzy. Spotkanie z Amosem Ozem w krakowskiej PWST (ul. Straszewskiego 21-22) rozpocznie się o godz. 16.00 i poprowadzi je Piotr Paziński. Wstęp na spotkanie jest wolny, jednak ze względu na ograniczoną liczbę miejsc, prosimy o przybycie odpowiednio wcześnie.

Amos Oz przyjeżdża do Polski na zaproszenie swojego głównego polskiego wydawcy: Domu Wydawniczego Rebis, który ostatnio opublikował jego najnowszą książkę Sceny z życia wiejskiego, a z okazji wizyty pisarza przygotował do druku jego opowiadania Tam, gdzie wyją szakale. Partnerami wizyty Amosa Oza w Krakowie są Krakowskie Biuro Festiwalowe oraz Fundacja Tygodnika Powszechnego - organizatorzy 2. Międzynarodowego Festiwalu Literatury im. Josepha Conrada.
Przypominamy, że 6 listopada Amos Oz odbierze Włoszech jedno z najbardziej prestiżowych literackich wyróżnień w tym kraju - nagrodę Premio Napoli. W związku z tym wydarzeniem pisarz nie będzie mógł przybyć - jak planowano wcześniej - na 2. Międzynarodowy Festiwal Literatury im. Josepha Conrada, który rozpoczyna się w Krakowie 2 listopada i potrwa tydzień (do 7 listopada).

Amos Oz (1939) – to izraelski eseista, prozaik i publicysta. Jego rodzice przybyli do Palestyny z Równego i Odessy w latach 30. XX w. Ich małżeństwo zakończyło się tragicznie samobójstwem matki w 1952 r., gdy Amos miał dwanaście lat. Dwa lata później Amos Klauser (takie jest jego właściwe nazwisko) podjął decyzję o wyjeździe z rodzinnej Jerozolimy, przybrał nazwisko Oz (oznaczające „siłę”) i osiedlił się w kibucu Hulda. Tam pracował, kończył szkołę średnią, odbył służbę wojskową i zaczął publikować pierwsze opowiadania, a następnie został wysłany na studia (filozoficzno-literackie) na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Powrócił do kibucu, gdzie przez ponad dwadzieścia lat uczył, pracował i pisał. Doświadczenia wyniesione z pobytu w Hulda zawarł w pierwszej powieści Może gdzie indziej (1966). Brał udział w walkach na froncie synajskim (1967) i na Wzgórzach Golan (1973). W okresie 1969-1970 przebywał w Oksfordzie, a w 1984-1985 w Ameryce. W 1986 r., mając 46 lat, opuścił kibuc i osiedlił się w Arad - niewielkim miasteczku położonym na pustyni Negew, między Beer Szewą a Morzem Martwym, gdzie mieszka do dziś w skromnym szeregowcu. Jest profesorem literatury hebrajskiej uniwersytetu w Beer-Sheva i działaczem ruchu Pokój Teraz.

Amos Oz zadebiutował w 1965 roku zbiorem opowiadań Tam, gdzie wyją szakale. Po polsku ukazało się kilka jego powieści i zbiorów opowiadań, m.in. Mój Michał (książka uznana przez krytykę za „izraelską Panią Bovary”), Czarna skrzynka, Pantera w piwnicy, Poznać kobietę, Aż do śmierci, Nagle w głębi lasu, Rymy życia i śmierci, Sceny z życia wiejskiego oraz wydany ostatnio zbiór Tam, gdzie wyją szakale. Bardzo ważną część jego życia stanowi - obok pisarstwa - publicystyka. Na pisarską wrażliwość Amosa Oza wpłynęła matka (ojciec chciał, żeby został uczonym), czytając mu Agnona, Czechowa, Tołstoja, Balzaka, Flauberta, Dickensa, Manna, Iwaszkiewicza, Hamsuna i Hessego. Echo dziecięcych lektur pobrzmiewa w całej twórczości pisarza. Bolesne dzieje Izraela i Palestyny splecione z osobistym doświadczeniem stały się głównym tematem podejmowanym przez Oza.

Pisarz jest laureatem literackiej Nagrody Izraela, Nagrody Goethego, Nagrody Heinego, Nagrody Księcia Asturii. Od lat wymieniany jest także w gronie faworytów do literackiej Nagrody Nobla.