Jacek Hugo-Bader

Dziennikarz i reportażysta, podróżnik po Rosji i byłych republikach Związku Radzieckiego. Karierę reportera rozpoczął zupełnie przypadkowo, w stanie wojennym, za poglądy, wyrzucono go z posady nauczyciela historii. W końcu zgłosił się na przesłuchanie do Gazety Wyborczej. Napisał tekst, a dzień później miał zgłosić się do redakcji. Według Mariusza Szczygła „perspektywa wałęsającego się psa”, którą przyjmuje Hugo-Bader (w przeciwieństwie do perspektywy Kapuścińskiego, imperium z lotu ptaka), pozwala lepiej uchwycić mechanizmy myślenia i przemian w postkomunistycznej Rosji. Pierwszy raz do Rosji jechał z przekonaniem, że Rosjanie są gorsi od nas, ale poznał ludzi i teraz sam żartuje, że w poprzednim wcieleniu musiał być Rosjaninem. Dwukrotny laureat nagrody Grand Press, zdobywca Bursztynowego Motyla (za wydaną w 2009 Białą gorączkę, nominowaną również do Nagrody Literackiej Gdynia), wydał również W rajskiej dolinie wśród zielska i Dzienniki kołymskie. Ostatnio – Długi film o miłości. Powrót na Broad Peak. O Białej gorączce Mariusz Wilk napisał: „Postsowiecki świat opisany przez Hugo-Badera to rzeczywistość w delirium tremens... W takie obszary turyści się nie zapuszczają, nie rekomendują ich też biura podróży”. fot. Tymoteusz Lekler