Igor Jarek
(ur. 1989) – nie skończył liceum, przez kilka lat był górnikiem na jednej ze śląskich kopalń. Od 2016 roku razem z żoną i córką mieszka w Krakowie w Nowej Hucie. Jest autorem dwóch tomików poetyckich Różyczka (Stowarzyszenie Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, 2008) i Białaczka (Convivo, 2016) oraz scenariuszy do tworzonych razem z żoną komiksów: Słowackiego (Kultura Gniewu, 2016), Spodouści (Kultura Gniewu, 2018), Czarna studnia (Kultura Gniewu, 2019). Zbiór opowiadań Halny to jego prozatorski debiut.
Nominacja do Nagrody Conrada
Opowiadania zebrane w tomie Halny (Nowohucka kolęda, Królowa i Halny) łączy miejsce akcji – Nowa Huta – i środowisko bohaterów. To gangsterzy, dilerzy narkotyków, nieudani muzycy po wyrokach za spowodowanie po pijanemu śmierci kilku osób. Jak napisał Jarosław Rojek, autor blurba, bohaterowie Jarka „snują eposy o skurwionych superbohaterach, rycerskie romanse bez szczęśliwego zakończenia, moralitety bez rozgrzeszającego morału”. Ich wewnętrzne monologi są prawdziwe, także za sprawą języka, brutalnego, wulgarnego, o mocnym, miejscami rapowym rytmie.
Halny jest portretem miasta, chociaż nie tego kulturalnego, ani nawet tego znanego turystom. Nie chodzi tu też o historię czy np. topografię. Igor Jarek z wielkim talentem portretuje mieszańców. Tych, którzy z Krakowem Miastem Literatury UNESCO nie mają nic wspólnego, bo, jak zauważył Jarosław Rojek, „Huta z opowiadań Jarka to id wielkiego miasta, jego ciemna strona, rezerwuar wszystkiego, co najgorsze, co nie znosi dziennego światła”.