Ewa Majewska

(ur. 1978) – filozofka feministyczna, teoretyczka kultury oraz aktywistka. Autorka książek Feminizm jako filozofia społeczna. Szkice z teorii rodziny (2009) oraz Sztuka jako pozór? Cenzura i inne formy upolitycznienia kultury (2013), współautorka i redaktorka antologii o transformacji ustrojowej Zniewolony umysł 2. Neoliberalizm i jego krytycy (wraz z J. Sową, 2007) oraz Futuryzm miast przemysłowych. Wolfsburg i Nowa Huta (wraz z K. Szrederem i M. Kaltwasserem, 2007). W latach 2009-2010 visiting scholar w Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, następnie stypendystka Uniwersytetu w Örebro (Szwecja), Instytutu Badań o Człowieku w Wiedniu (2013-2014) oraz Institute of Cultural Inquiry w Berlinie (2014-2016). W latach 2011-2013 adiunkt w Katedrze Kultury Współczesnej UJ, od 2003 roku wykładała na Gender Studies UW. Publikowała między innymi w: „Signs. Journal of Women in Culture”, „e-flux”, „Transverse”, „Praktyce Teoretycznej”, „Widoku”, „Czasie Kultury”, „Etyce”, „Krytyce Politycznej”, „Zadrze” i „Przeglądzie Filozoficznym”.