Ewa Kuryluk

Ewa Kuryluk

Historyczka sztuki, malarka, fotografka, performerka i pisarka. Studia artystyczne ukończyła w roku 1970 w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jest również absolwentką historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Bardziej jednak ukształtował ją wcześniejszy, wieloletni pobyt w Wiedniu (jej ojciec Karol Kuryluk był tam ambasadorem), gdzie ukończyła gimnazjum i poznała austriacką kulturę przełomu XIX i XX wieku. Pobyt ten zaowocował pierwszą książką pt. Wiedeńska apokalipsa (1974, wyd. 2, rozszerzone - 1999). Dwa lata później wydała erudycyjną pracę poświęconą sztuce – Salome albo o rozkoszy. O grotesce w twórczości Aubreya Beardsleya, później - Weronika i jej chusta. Historia, symbolizm i struktura "prawdziwego obrazu” i Art mon amour. Szkice o sztuce (2002). Od roku 1981 artystka mieszka poza Polską. Najpierw przez wiele lat przebywała w Stanach Zjednoczonych, gdzie wykładała na kilku uczelniach (m.in. w San Diego), zaś od roku 1995 dzieli czas między USA i Francję. Jest współtwórczynią Zeszytów Literackich i popularyzatorką twórczości Brunona Schulza. Współpracowała z Amnesty International, zainicjowała powstanie towarzystwa Amici di Tworki, wspomagającego podwarszawski szpital psychiatryczny. Kuryluk jest autorką postmodernistycznych powieści: Wiek 21 (1992, 1995), Grand Hotel Oriental (1997), Encyklopedioerotyk (2001), Goldi. Apoteoza zwierzaczkowatości (2004). Od początku widoczną cechą jej twórczości – tak literackiej, jak i malarskiej - był nieskrywany autobiografizm. Bohaterkom obrazów najchętniej nadawała rysy własnej twarzy. W najnowszej autobiograficznej książce pt. Frascati (nominacja do nagrody literackiej NIKE 2010) opowiada o przedwczesnej śmierci ojca, psychicznej chorobie matki i brata, późnym odkryciu własnych żydowskich korzeni. Książka ta jest literacką próbą przepracowania traumy Holocaustu. Podczas Festiwalu, Ewa Kuryluk wraz z Lisą Appignanesi, Elif Şafak i Dacią Maraini weźmie udział w spotkaniu zatytułowanym Atlas kobiet. Zdjęcie: Ewa Kuryluk