20 kwietnia 2011 Pierwsi goście 3. Festiwalu Conrada potwierdzeni

Izraelski pisarz David Grossman, autor m.in. powieści Patrz pod: Miłość, będzie gościem pierwszego dnia 3. Międzynarodowego Festiwalu Literatury im. Josepha Conrada (2-6 listopada). Pisarz spotka się z czytelnikami, a także weźmie udział w dyskusji o kondycji współczesnej powieści. Podczas festiwalu zaplanowano także wystawę mikrogramów Roberta Walsera oraz dyskusję o jego twórczości z udziałem znawców literatury Walsera, pokaz filmów o nim, a także tych, które powstały na podstawie jego prozy.

UWAGA: gościem trzeciego dnia Festiwalu będzie natomiast Michel Houellebecq – jeden z najpoczytniejszych pisarzy w Europie, autor m.in. bestsellerowej powieści Cząstki elementarne. Podczas Festiwalu Houellebecq weźmie m.in. udział w spotkaniu z czytelnikami.

David Grossman
(1954) – jeden z czołowych izraelskich prozaików; dziennikarz, autor popularnych książek dla dzieci. Studiował filozofię oraz wiedzę o teatrze na Uniwersytecie Hebrajskim. Następnie pracował w izraelskiej rozgłośni radiowej, tworzył audycje dla dzieci. Jak większość Izraelczyków, Grossman popierał Izrael w czasie wojny (kryzys izraelsko-libański 2006). 10 sierpnia 2006 wraz z zaprzyjaźnionymi pisarzami (m. in. z Amosem Ozem) na konferencji prasowej wezwał jednak rząd Izraela do zawieszenia działań militarnych. Dwa dni później jego 20-letni syn, Uri Grossman, zginął od rakiety przeciwczołgowej podczas operacji wojskowej w południowym Libanie.

Grossman jest autorem książek: Pojedynek (1982), Be My Knife (1998), Her Body Knows (2002). Jedną z jego najbardziej znanych publikacji był The Yellow Wind – opowieść o życiu Palestyńczyków na terytoriach okupowanych przez Izrael. Książka spotkała się z wielkim uznaniem zagranicą, natomiast w kraju autora wywołała gorącą dyskusję i kontrowersje. W 2006 roku w Polsce miała miejsce premiera powieści pt. Kto ze mną pobiegnie. Jej bohaterami są Tamar – piętnastolatka, która porzuca rodzinę, by wśród narkomanów odnaleźć brata i Assaf - poważny i wyjątkowo nieśmiały szesnastolatek, który przeżywa najgorsze lato w życiu. Historia ich zmierzania ku sobie z nieubłaganą baśniową koniecznością, to przerażająca relacja o tym, co spotyka dzieci na ulicach miast, a jednocześnie magiczna opowieść o mocy miłości. W 1986 roku ukazał się książka Grossmana pt. Patrz pod: Miłość (w ręce polskiego czytelnika trafiła dopiero w 2008 roku). To wyjątkowa próba spojrzenia na Holocaustu od strony dziecięcych marzeń, poetyckich wizji i surrealistycznej wyobraźni. Bohater - dziewięcioletni Momik - mieszka w pogrążonej w żałobie Jerozolimie lat 50. Chłopiec jest kimś w rodzaju małego detektywa, pragnie dowiedzieć się, co wydarzyło się w mitycznym kraju Tam (czyli w Polsce). Druga część powieści, poświęcona jest Brunonowi Schulzowi. Dojrzały już Momik zostaje poetą, zakłada rodzinę. Przyjeżdża do Polski w poszukiwaniu śladów ukochanego pisarza i tworzy jego alternatywny życiorys. Grossman wzbija się tutaj na literackie wyżyny, a w poetyckich impresjach bliski jest autorowi Sklepów cynamonowych. Z Schulzem łączy go też potrzeba nowego języka, który umożliwiłby opisanie zdegenerowanej współczesności.


Michel Houellebecq (1956, choć sam utrzymuje, że urodził się dwa lata później) to francuski prozaik i poeta, autor piosenek, z wykształcenia informatyk, laureat prestiżowej IMPAC Dublin Literary Award (2002). W dzieciństwie noszący nazwisko ojca, gdy dorósł przyjął nazwisko panieńskie swojej babki, Henriette. W 2000 roku opuścił Francję, by mieszkać najpierw w Irlandii, a następnie w Andaluzji. Na początku swojej przygody z literaturą był przede wszystkim poetą. Pierwsza publikacja podpisana nazwiskiem Michel Houellebecq ukazała się w 1988 roku. Na łamach La Nouvelle Revue de Paris opublikowano pięć wierszy pod wspólnym tytułem Quelque chose en moi. Jedną z pierwszych znaczących publikacji Houellebecqa był esej o amerykańskim pisarzu science-fiction Howardzie Phillipsie Lovecrafcie H.P. Lovecraft. Przeciw światu, przeciw życiu (1991).

W 1998 roku Houellebecq wydał drugą powieść Cząstki elementarne, która trafiła na szczyty list bestsellerów, a jej autor stał się najpoczytniejszym pisarzem we Francji i w całej Europie. Na podstawie książki Oskar Roehler wyreżyserował film pod tym samym tytułem. Książka łącząca elementy powieści obyczajowej, eseju i science fiction wywołała we Francji istną burzę, a nieprzyznanie jej autorowi nagrody Goncourtów porównywano z odrzuceniem przez jury Podróży do kresu nocy Céline'a. Kolejna powieść pt. Platforma ukazała się w 2001 roku i również wzbudziła ogromne kontrowersje – pisarz krytykuje w niej bowiem fundamentalizm islamski. Francuska Liga Arabska oskarżyła autora Platformy o szerzenie nienawiści rasowej – ostatecznie został uniewinniony. W 2004 roku pisarz przechodzi do wydawnictwa Fayard i tam rok później wydaje swoją czwartą, jak dotąd ostatnią, powieść Możliwość wyspy. Recenzje z Możliwości wyspy trafiły na pierwsze strony magazynów literackich wiele miesięcy przed publikacją. Książka ukazała się w kilku krajach jednocześnie. Wydawca francuski sprzedał cały nakład – 200 tysięcy egzemplarzy – w ciągu ośmiu dni od premiery. Na podstawie tej książki Houellebecq wyreżyserował film. Houellebecq to pisarz z wyjątkowym zmysłem portrecisty, dystansem i manierą bycia jednocześnie wewnątrz opowiadania i poza nim. Uchodzi za przenikliwego oskarżyciela i krytyka współczesnej kultury. Sam określa siebie jako twórcę czerpiącego z tradycji realizmu, przyznaje się do inspiracji Dostojewskim, ale przede wszystkim twórczością Balzacka. Bohaterami jego powieści są najczęściej socjopaci nie mogący się przystosować do życia w dzisiejszym społeczeństwie, outsiderzy-odludki. W Polsce dotychczas ukazały się jego cztery powieści: Poszerzenie pola walki, Cząstki elementarne, PlatformaMożliwość wyspy oraz esej H.P. Lovecraft. Przeciw światu, przeciw życiu.

Więcej o gościach tegorocznej, 3. Edycji Festiwalu już jutro w pierwszym w tym roku Magazynie Conradowskim, dołączonym do Tygodnika Powszechnego. W nim: Michał Paweł Markowski o utraconych światach (Pragnienie nieobecności), Magdalena Miecznicka o Michelu Houellebecqu (Malownicze zabójstwo Michela Houellebecqa), Karolina Szymaniak o Davidzie Grossmanie (Piękne opowieści Dawida Grossmana) oraz Łukasz Musiał i Arkadiusz Żychliński o Robercie Walserze (Znikający punkt. O Robercie Walserze).