10 listopada 2010 Po Festiwalu Conrada – specjalny dodatek w Tygodniku Powszechnym
W najnowszym Tygodniku Powszechnym ukazał się specjalny dodatek, w którym dyrektorzy i pomysłodawcy Festiwalu Literatury im. Conrada, redaktorzy „Tygodnika Powszechnego” - Michał Paweł Markowski i Piotr Mucharski, podsumowują: „Wśród innych światów i innych języków toczyły się spory podczas zakończonego właśnie 2. Międzynarodowego Festiwalu Literatury im. Josepha Conrada. 80 gości z Polski i ze świata (od Indii po Stany Zjednoczone), ponad 8 000 słuchaczy i widzów na festiwalowych imprezach, nie licząc gości festiwalowych wystaw. Koncerty, projekcje, spektakle, spotkania autorskie i debaty... Mamy nadzieję, że ten tydzień rozbudził w Was pasję czytania i głód wielkiej literatury. Wszyscy jesteśmy opowieściami. Jestem tym, jakim siebie opowiem” – powiedział podczas swojego wieczoru autorskiego nasz gość, amerykański pisarz Rabih Alameddine. Podczas Festiwalu jego bohaterowie i słuchacze snuli swoją wielowątkową opowieść, dzieląc się nią wzajem i poszerzając świat swoich doznań, uczuć i przemyśleń”.
To dopiero druga edycja Festiwalu, a już stał się rozpoznawalną marką i symbolem wielkiego, międzynarodowego święta literatury. Kraków odwiedziło blisko 100 pisarzy, reportażystów, tłumaczy, dokumentalistów, w tym tak istotne nazwiska wielkiej światowej literatury, jak Rabih Allamedine, Jurij Andruchowycz, Lisa Appignanesi, Aleš Debeljak, Mattias Göritz, Jean Hatzfeld, László Krasznahorkai, Claude Lanzmann, Sven Lindqvist, Dacia Maraini, Walter Benn Michaels, ubiegłoroczna Noblistka – Herta Müller, Marjane Satrapi, Żadan Serhij, Ashok Vajpeyi a także czołówka twórców polskich, m.in.: Mirosław Bałka, Joanna Bator, Przemysław Czapliński, Jacek Dukaj, Magdalena Heydel, Inga Iwasiów, Ryszard Krynicki, Ewa Kuryluk, Krystian Lupa, Marian Pankowski, Tadeusz Słobodzianek, Piotr Sommer, Andrzej Stasiuk, Piotr Śliwiński, Mikołaj Trzaska, Bożena Umińska-Keff.
W najnowszym „Tygodniku Powszechnym” m.in. obszerny wywiad z autorką „Persepolis”, która gościła w Krakowie – Marjane Satrapi, przeprowadził Grzegorz Jankowicz: „W opowieści o powrocie nie chciałam mówić o wojnie, więc umieściłam to zdarzenie gdzie indziej. I ono wcale nie jest przez to mniej prawdziwe. Gdy opowiada się o śmierci przyjaciół, najważniejsza jest prawda uczuć. I to ona była dla mnie najważniejsza, ponieważ nie chciałam tworzyć dokumentu o swoim życiu”.
Wieczór z poezją Piotra Sommera opisuje Grzegorz Jankowicz: „Poeta, który kilka miesięcy temu otrzymał najbardziej prestiżową nagrodę poetycką w Polsce (Silesiusa) za całokształt twórczości, przez blisko godzinę czytał wiersze w Muzeum Galicja. Jeden ze swych szkiców o autorze „Dni i nocy” Piotr Śliwiński zatytułował „Sommerland”, sugerując, że jego poezja to wyjątkowe terytorium języka, którego geografii nie da się przedstawić za pomocą dwuwymiarowej mapy, a to przez wzgląd na niezwykłą różnorodność tonacji, rytmów i rejestrów tej poezji.”
Dramat nagrodzonego Nike Tadeusza Słobodzianka „Nasza klasa” wystawiono w Krakowie na zaproszenie Festiwalu. Pisze Marcin Kościelniak: „Poprzez ludowe, tradycyjne rymowanki, wiersze i religijne piosenki, poprzez aluzje (od Mickiewicza po Kantora) – Tadeusz Słobodzianek odwołuje się w „Naszej klasie” do fantazmatu narodowej wspólnoty. Psychologiczne rysunki bohaterów, ich zachowania, motywacje – czytelne i przejrzyste – zawsze są tu odpryskiem czegoś większego, ponadjednostkowego”.
Na spotkaniach „Historie rodzinne” i „Atlas kobiet” była Katarzyna Kubisiowska: „Dwa „kobiece” spotkania. Ale „kobiece” wyłącznie dlatego, że do rozmowy zostały zaproszone pisarki, poetki, publicystki. Rzadko zdarza się okazja, aby mogły one debatować publicznie, na ogół skazani jesteśmy na panów z mądrym wyrazem twarzy. Kobiety wśród nich rzadko pojawiają się w roli ekspertek, częściej już – moderatorek. Poza tym „kobiecość” to nie kruchość i podległość (stereotyp w zachodnich realiach dawno już zdekonstruowany), ale odwaga i niezależność.”
Poza tym w Tygodniku Powszechnym: relacje ze spotkania z Hertą Müller, Rabihem Alameddine, podsumowanie debaty o tabu, festiwalowe kalendarium, wiersz Paula Celana w tłumaczeniu i z komentarzem Ryszarda Krynickiego, a także tekst Clauda Lanzmanna o „Shoah”.
